Panayir

Yedi yýl önce Girit sokaklarýnda gezinirken “anneanne ve dede”lerimden bir sürü gördüđümü sandým; pembe duru tenleri, maviţ gözleriyle bana, bizlere çok yakýndýlar…

Panayýr’ý yaparken Pieter Bruegel’in tablosu bir kez daha yakaladý beni, hani eskiden “ölümden önce bir hayat var”dý ya (bkz. Mozaik grubumuz!), o resimdeki panayýrda -ve bence hayatta da- her ţey yanyana, içiçe, öyle ki, birbirini bođazlayanlar ve seviţenler, kuduranlar ve uyuklayanlar, yiyenler ve kusanlar, ip atlayanlar ve hýçkýranlar ve kedi yakalayanlar…
hepsi bu tablodaa..!

Published
Categorized as My Blog